پروژه های بزرگ، هدر دادن پول و وقت زیاد

هر سال پنتاگون و ناسا بخش قابل ملاحظه ای از بودجه مخصوص خود را اصطلاحاً از بین برده و آن را صرف امور تحقیقاتی می کنند که هیچ گونه نتیجه ای در بر ندارد.در سال گذشته میزان اتلاف بودجه در طرح های مختلف به 26 درصد کل بودجه رسیده که این روند رو به افزایش است.اما یکی از مشاوران ادعا می کند اگر پیمانکاران، سیاستمداران و مقامات رسمی از گذشته ها عبرت بگیرند، می توان این روند را تغییر داد.

زنجیره پیمانکاران نباید گسترده شود

همواره رسم بر این بوده که پیمانکاران بزرگ وابستگی زیادی به پیمانکاران فرعی و کوچک تربرای ساخت قطعات مهم و حیاتی داشته اند.به طوری که درسال های اخیرپیمانکاران اصلی بخش عمده کاررا به عهده پیمانکاران کوچک ترسپرده و آنها را وادارد کرده اند که از تکنولوژی های پیشرفته تر در کار خود استفاده کنند.این کار دارای مزایای زیادی است، ولی هر چه زنجیره تأمین گسترده تر شود، امکان بروز خطا از یک تأمین کننده افزایش پیدا می کند و یا ممکن است تأخیر به وجود آید و یا یک اشتباه که از ناحیه یک تأمین کننده بروز می کند، امکان دارد تمامی پروژه ها را از بین ببرد.راه حل این است که کمپانی های بزرگ توجه بیشتری به تأمین کنندگان کوچک داشته و یک زنجیره تأمین بسیار با ارزش ایجاد کنند تا کار به نحو احسن انجام پذیرد.

وسیله نقلیه جنگنده نظامی:هزینه 13 میلیارد دلار

وسیله نقلیه جنگنده نظامی که اختصاراً EFV نامیده می شود، یک خودروی نظامی دو زیست بوده که می تواند از کشتی به دریا وارد شده و سپس روی خشکی حرکت کند.
طرح آن را در مراحل تکمیلی تغییر پیدا کرد ولی شرکت جنرال داینامیکز از ارائه نقشه های جدید به پیمانکاران زیر مجموعه خود خودداری کرد.
نتیجه(که چندان هم دورازانتظار نبود)این بود که قطعات گران قیمت سفارشی قابل اتصال به یکدیگر نبودند و بعد از گذشت ده سال وسیله نقلیه ای دریافت شد که در هر 4/5 ساعت یک بار، از کار می افتاد و بعضی اوقات نیز در حرکت درون آب از تعادل لازم برخوردار نبود.

پیمانکاران بزرگ و مسئله هزینه و زمان مناقصات

بعضی از پیمانکاران بزرگ که فعالیت آنها در زمینه صنعت هوافضا بوده، برای برنده شدن در یک مناقصه، جدول زمانی بسیار خوشبینانه و یا هزینه های بسیار پایینی را اعلام می کنند و به دنبال آن هنگامی که نمی توانند در زمان تعیین شده موضوع قرار داد را تحویل دهند، باعث افزایش هزینه ها شده و این عمل باعث می گردد که کنگره بخشی از بودجه در نظر گرفته شده برای آن پروژه را قطع کند که این عمل هزینه هر آیتم را به نحو غیرقابل باوری افزایش می دهد.علاوه بر این بودجه از برنامه های در حال انجام (که بسیار هم سازنده هستند)تغییر مسیر پیدا کرده و به طرف طرح هایی می رود که معمولاً سرانجامی ندارد و این تأثیر منفی دوگانه ای دارد که بارزترین نتایج آن تأخیر و پایین آمدن بهره وری است.

هواپیمای جنگنده رپتور(Reptor):هزینه 65 میلیارد دلار

دو کمپانی لاکهید مارتین و بوئینگ در قالب یک تیم درصدد برآمدند یک هواپیمای نظامی را تولید کنند و این درحالی بود که فقط نیمی از تجهیزات اصلی مورد نیاز برای تولید را در اختیار داشتند.بخشی از بدنه اصلی جت در زمانی که مراحل نصب را طی می کرد، دچار ترک خوردگی شد و این امر باعث گردید مجموعه کار وعملیات تعمیر تا 30 درصد به تعویق بیفتد که افزایش هزینه را نیز در برداشت.
افزایش هزینه ها یکی ازدلایلی بود که نیروی هوایی تصمیم گرفت اقدام به خریداری جنگنده F-22 بنماید که نتیجه آن افزایش هزینه هر فروند از این هواپیمای جدید و رسیدن به رقم باورنکردنی 140 میلیون دلار بود.

مقامات رسمی و مهندسین، تجربه مواجهه با شرایط بحرانی را ندارند

سازمان هوافضای ایالات متحده(ناسا)این روزها طرح ساخت چندین سفینه فضایی را در دست دارد ولی مقامات ناسا حاضر نیستند از تجربیات ارزنده مهندسین جوان که ممکن است باعث جلوگیری از اتلاف وقت و سرمایه شود، استفاده کنند.در مأموریت های جدید و مدرن می بایست از تکنولوژی جدید استفاده شود و از آنجایی که افراد بی تجربه ممکن است فقط روی قول و قرارها تکیه کنند و نه روی ریسک ها و خطرات، لذا بروز مشکل تقریباً اجتناب ناپذیر است.همین وضعیت در مورد صنایع دفاعی وجود دارد، جایی که پیمانکاران کار کمتر با هزینه بیشتر تولید می کنند.

آزمایشگاه علمی مریخ:هزینه 2/2 میلیارد دلار

آزمایشگاه علمی مریخ که درحال حاضر مراحل ساخت را طی می کند، بزرگ ترین روزی است که تاکنون برای انجام امور اکتشاف در یک سیاره دیگر ساخته شده و در آن از نیروی هسته ای و انرژی هسته ای استفاده شده است.مهندسین طی سال ها تحقیق و توسعه، اقدام به ساخت جعبه دنده های بسیار پیشرفته ای نموده اند که در بدو امر برنامه ریزی شده بود و با این کار یک واکنش زنجیره ای را برای طراحی مجدد قطعات متحرک آغاز نمودند.تأخیر ناشی در این عمل باعث گردید که تاریخ اتمام آن به سال 2011 موکول گردد و مقامات رسمی ناسا اعلام کردند درمورد ساخت رُور جدید تخمین ها و پیش بینی ها بسیار اشتباه بوده است.
منبع:نوآور شماره